Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2008

XIONIA


Ήρθαν και πέρασαν, ένα ιδιαίτερα ευχάριστο διάλειμμα μέσα στο λευκό φόντο. Στάθηκα ιδιαίτερα τυχερός αφού εξαιτίας του αποκλεισμού την Δευτέρα ματαιώθηκε το επαγγελματικό μου ταξίδι και έτσι πέρασα ακόμα ένα εικοσιτετράωρο χαράς και ηρεμίας.
Ήταν μια πολύ ευχάριστη άκπληξη (αν και οι μετεωρολόγοι μας είχαν προϊδεάσει), που φροντίσαμε να την απολαύσουμε δεόντως, άφθονα ξύλα για το τζάκι, χιονοπόλεμος με την κόρη, και περπάτημα μέσα στο χιονισμένο τοπίο.
Αυτό που με εντυπωσίαζε από παιδί όταν χιόνιζε ήταν η απόλυτη ησυχία, ποτέ ίσως τόσο εκκωφαντική όσο στο χιονισμένο τοπίο, επίσης οι νύχτες είναι πολύ περισσότερο φωτεινές, είναι συνολικά μια άλλη φύση, η οποία μιάζει πολύ ήρεμη-ήμερη κρύβει όμως τους δικούς της γνωστούς κινδύνους. Η ομορφιά της για εμάς που δεν είμαστε συνηθισμένοι σε τέτοια φαινόμενα είναι αξέχαστη.
Βέβαια αν κάποιος άνοιγε την τηλεόραση θα παρακολουθούσε αποσβολωμένος τον καυγά γιατί τα συνεργεία του δήμου δεν καθάρισαν τις σκάλες της Κυρά Μαρίας, αλλά και την απόλυτη ξεφτίλα στο Σύνταγμα αλλά και σε όλα τα πεζοδρόμια να πέφτει ο κόσμος και να σπάει τα χέρια του.