Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2007

ΑΝΤΙΟ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ


Είναι κάποιες φορές που η ψυχολογία είναι τέτοια που δεν σου επιτρέπει να γράψεις. Αυτό ανακάλυψα στο διάστημα που πέρασε από την προηγούμενη ανάρτηση - και εδώ που τα λέμε αποτελεί πολύ καλή δικαιολογία για την εβδομαδιαία αποχή.
Ύστερα από τα γεννέθλια της κόρης που εορτάσθηκαν δεόντως μπήκαμε πάλι στην εβδομαδιαία ρουτίνα, η οποία όμως επιφύλαξε κάποιες αλλαγές. Είναι σύνηθες μέσα στις πολυεθνικές εταιρείες οι αποχωρήσεις στελεχών αλλά πάντα όταν αυτοί που φεύγουν είναι λίγο πιο κοντινοί τότε υπάρχει αυτό το σφίξιμο στο στομάχι.
Έχω από εδώ την ευκαιρία να ευχαριστήσω θερμά δύο ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκα τα τελευταία χρόνια, και θέλω να τους ευχαριστήσω πολύ περισσότερο από τον επαγγελματισμό τους για την ανθρώπινη διάστασή τους.
Σε ευχαριστώ Γιώργο, γιατί την ώρα που ήμουνα χαμένος μέσα στο προσωπικό μου πρόβλημα και δεν ήξερα καν που να απευθυνθώ πήγες πολύ απλά και μίλησες στον Χρήστο αναφέροντας του το πρόβλημα που αντιμετώπιζα. Σε ευχαριστώ που το έκανες χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς μεγαλοστομίες και χωρίς λόγια του στιλ "μην ανησυχεις εγώ είμαι εδώ", η διακριτικότητά σου για ακόμη μια φορά ήταν παράδειγμα προς μίμηση. Σε ευχαριστώ επίσης γιατί όποτε χρειάστηκε να λείψω όχι απλά δεν μου είπες τίποτα αλλά με ενθάρρυνες κιόλας. Και τέλος σε ευχαριστώ για την συνεργασία μας αυτά τα δυόμισι χρόνια, ήσουνα ένας εξαίρετος συνεργάτης που επανειλλημένα σκοπός σου ήταν η ανάπτυξή μου. Σου εύχομαι ολόψυχα σε σένα και στην οικογένειά σου πάνω από όλα υγεία και καλή συνέχεια στον επαγγελματικό σου βίο.
Χρήστο, σε ευχαριστώ γιατί την στιγμή του απόλυτου πανικού, του φόβου και της έντασης μου άνοιξες πόρτες που ούτε ήξερα ότι υπήρχαν, με κατεύθυνες τόσο σωστά με ανέχτηκες στις συνεχείς ενοχλήσεις μου και πάνω από όλα εξαιτίας σου και με την βοήθεια του Θεού το πρόβλημα που αντιμετώπισε η οικογένειά μου είχε αίσιο τέλος. Σού εύχομαι ολόψυχα κάθε επιτυχία στα μελλοντικά σου σχέδια.

Δεν υπάρχουν σχόλια: